Skip links

Αστικά στερεά απόβλητα

Αστικά Στερεά Απόβλητα

Ανακύκλωση αποβλήτων συσκευασιών είναι η διαδικασία μέσα από την οποία επιτυγχάνεται η αξιοποίηση των υλικών συσκευασίας (γυαλί, χαρτί, πλαστικό, αλουμίνιο και λευκοσίδηρος) και η επαναεισαγωγή τους στον κύκλο παραγωγής.

Ως στερεά απόβλητα ή απορρίμματα περιγράφονται τα, ανθρωπογενούς κυρίως προέλευσης, στερεά ή ημιστερεά υλικά, τα οποία στερούνται άμεσης αξίας και είναι ανεπιθύμητα για τον κάτοχό τους ο οποίος επιθυμεί να τα απορρίψει. Με την ευρύτερη έννοια τα στερεά απόβλητα περιλαμβάνουν υλικά που παράγονται όχι μόνον σε αστικές περιοχές αλλά και λόγω αγροτικών, βιομηχανικών και εξορυκτικών δραστηριοτήτων (Ανδρεαδάκης κ.ά., 2008).

Κάθε αγαθό υπάρχει ή δημιουργείται για να εξυπηρετήσει κάποιο σκοπό, για να καλύψει μια ανάγκη, που αναφέρεται στον ιδιοκτήτη του αγαθού. Αν το αγαθό αυτό σταματήσει να έχει σκοπό ύπαρξης, διότι ενδεχομένως η αρχική ανάγκη έχει εκλείψει και καμία νέα ανάγκη δεν έχει ανακύψει για το αγαθό, τότε αυτό θεωρείται απόβλητο για τον ιδιοκτήτη του. Ένας άλλος πολίτης όμως, θα μπορούσε να έχει ανάγκη για το αγαθό αυτό, και να του δώσει νέο σκοπό ύπαρξης, αποβάλλοντας από αυτό την ιδιότητα του αποβλήτου και αποδίδοντας του και πάλι την ιδιότητα του αγαθού (παράδειγμα, τα παλιά έπιπλα, τα μεταχειρισμένα ρούχα, τα υλικά που προκύπτουν από κατεδαφίσεις κτλ). Ως εκ τούτου, η έννοια απόβλητο σχετίζεται με ένα υποκείμενο, έναν ιδιοκτήτη, δεδομένου ότι και η χρησιμότητα ενός αγαθού είναι υποκειμενική.

Οι έννοιες της επαναχρησιμοποίησης, της ανάκτησης και της ανακύκλωσης των αποβλήτων βασίζονται σε αυτή ακριβώς την διατύπωση. (Παναγιωτακόπουλος, 2002). Υιοθετώντας τον πρόσφατο ορισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως ΑΣΑ , θεωρούνται τα οικιακά απόβλητα καθώς και άλλα απόβλητα τα οποία λόγω φύσης ή σύνθεσης είναι παρόμοια με τα οικιακά.

Ο ορισμός αυτός αν και ασαφής, διαχωρίζει τα αστικά στερεά απόβλητα από τρεις άλλες βασικές κατηγορίες, τα επικίνδυνα απόβλητα (κυρίως βιομηχανικά ή μολυσματικά), τα αδρανή απόβλητα (κυρίως από οικοδομικές εργασίες) και τις ιλύες, για τα οποία προβλέπεται χωριστή συλλογή και επεξεργασία/διάθεση (εξαιρουμένων των ιλύων για τις οποίες είναι δυνατή η συνεπεξεργασία και συνδιάθεση). Με βάση αυτόν τον ορισμό, το μεγαλύτερο ποσοστό (περίπου το 80%) των Α.Σ.Α. είναι οικιακής προέλευσης και έτσι είναι δυνατή μια πιο συνεπής συγκριτική αξιολόγηση των ποσοτικών και ποιοτικών χαρακτηριστικών σε διάφορες χώρες ή περιοχές (Ανδρεαδάκης κ.ά., 2008).